Hoe een interne schoonmaak leidde tot een totale transformatie (Afl 6/9)

Deze blog is het derde deel in een mini serie over hoe ik burn-out raakte en wat ik uiteindelijk heb gedaan om te herstellen. In elke aflevering lees je een stukje van mijn verhaal en sluit ik af met tips en lessen die jij kunt toepassen. Heb je de voorgaande delen gemist? Klik dan op mijn blog op de tag Sho's Story en lees alle afleveringen.

In dit derde blog lees je hoe ik aan een interne grote schoonmaak begon en hoe dit onder andere ervoor heeft gezorgd dat ik stopte met roken en meer dan 20 kilo afviel. Aansluitend deel ik een techniek die jou kan helpen je band met jezelf te herstellen.

De interne grote schoonmaak

Nu ik eindelijk weer slaap begint het herstel zich langzaam in te zetten, maar met langzaam bedoel ik echt langzaam. Voor mijn gevoel gingen er maanden voorbij wat in werkelijkheid achteraf slechts weken waren. Ik had met niemand contact en het leven ging compleet langs mij heen. Ik was nog steeds gekluisterd aan mijn bed, probeerde elke keer weer naar buiten te gaan maar werd elke keer weer overvallen door paniek. Ik had geen keuze, plafond staren dan maar. Dagen lag ik op bed naar het plafond te staren maar op een gegeven moment merkte ik iets heel vreemds.

Wanneer ik op bed lag en ik mijn ogen dicht deed begonnen mijn ogen heel hard te trillen en mijn voorhoofd zich samen te trekken en te ontspannen. Mijn eerste reactie was angst dus verzette ik mij er tegen. Wat gebeurt er, dacht ik. Het voelde als een soort van interne strijd of struggle die op een onbewust niveau plaatsvond. Ik probeerde het kost wat kost te onderdrukken want het was een vervelend en angstaanjagende ervaring. Maar op een gegeven moment schoten me er een aantal dingen te binnen die ik een keer had gelezen. Ik begon hier verbanden tussen te zien en het was alsof het klikte! Ik leek te beginnen te begrijpen wat er eigenlijk gebeurde.

Ik bedacht mij dat het eigenlijk wel leek alsof er in mijn onderbewustzijn een soort van schijfopruiming plaatsvond elke keer als ik dit door ging. Het leek net dat wanneer ik mijn ogen dicht deed mijn geest de kans kreeg om alles een beetje te sorteren. Om dingen te verwerken… Op een gegeven moment bedacht ik mij dat dit proces misschien wel goed was, het voelde als een soort van grote schoonmaak. Des te meer ik het kon toelaten en observeren, des meer ruimte het leek te krijgen om dingen te verwerken, een plek te geven of weg te gooien. Het volgde een bepaalde cyclus. Het begon met mijn ogen die hard begonnen te knipperen, mijn voorhoofd die begon samen te trekken. Vervolgens kreeg ik zo nu en dan een soort van stuiptrekking waarbij mijn hele lichaam zich aanspande en weer ontspande en vervolgens kwam er een intense rust, alsof de strijd was gestreden. Elke keer als ik dit proces had doorlopen voelde ik mij enorm kalm, rustig en….anders. Het was heel gek maar het voelde goed, ik voelde me lichter en bevrijd om één of andere vreemde manier. Dit proces zorgde ervoor dat ik wilde weten wat er met mij gebeurde, ik wilde begrijpen wat er gebeurde dus op de achtergrond in mijn hersenen was ik het aan het analyseren. Ik herinnerde mij opeens iets over oude pijnen, over micro trauma’s en opeens bedacht ik mij dat dit was hoe het voelde. Het voelde alsof een interne wond, een micro trauma, iets wat ik voorheen niet goed had verwerkt, nu weer bovenkwam, de ruimte kreeg en dat mijn onderbewustzijn dit opnieuw kon “beleven” en vervolgens op een goede wijze kon verwerken. En daarna was het weg! Ik begon dit proces bewust ruimte te geven en het begon zelfs een soort van leuk spel te worden. Ik had echt het gevoel dat ik een enorme grote schoonmaak aan het doen was. En dit was ook zo. Ik begon zelfs af te vallen! Natuurlijk droeg mijn gezonde leefstijl eraan bij maar voor mijn gevoel was het een combinatie van veel dingen. Allereerst kon mijn lichaam voor het eerst in jaren terugschakelen naar ontspanning, naar het rust-en-herstelsysteem. Dit is het systeem dat onder andere je spijsvertering aanstuurt dus mijn spijsvertering kon weer beter functioneren. Daarbij ging ik dus door dat proces van oude pijnen wat als resultaat had dat ik letterlijk een last van mijn schouders aan het laten was.

Als mensen mij vragen hoe het kan dat ik zoveel ben afgevallen dan antwoord ik altijd dat de ellende in mijn lichaam zat en dat zodra de ellende kon wegvloeien de kilo’s ook verdwenen als sneeuw voor de zon. Zo voelde dat. En weet je wat het gekke was, voordat ik burn-out raakte rookte ik meer dan 20 sigaretten per dag maar op een dag bedacht ik mij opeens: dit past helemaal niet meer bij mij! Wat ik ontdekte is dat een heleboel van die micro-trauma’s, van die oude pijnen, ook een link hadden met de reden waarom ik rookte. Ik rookte feitelijk omdat ik deed aan een soort van zelfmedicatie. Roken is zo’n ongelooflijke tricky gewoonte, dat wil je niet weten, maar daar een andere keer meer over. Ik ben dus in die tijd van 20+ sigaretten naar 0 gegaan en 20+ kilo afgevallen. Waarom? Omdat ik simpelweg niet meer de interne noodzaak voelde. Drang, de afhankelijkheid naar roken was weg. Ik was bevrijd.

Micro-trauma’s, wat zijn het?

Iedereen heeft micro-trauma’s of oude pijnen. Voor de ene zijn deze misschien wat heftiger dan voor de andere maar het komt op dit neer. Wanneer wij kind zijn maken we verschillende dingen mee maar we hebben nog niet altijd de tools om bepaalde gebeurtenissen goed te interpreteren of te verwerken. We verwerken deze met onze kinderlijke geest en baseren ons gedrag hierop. We leren dus veel van ons gedrag aan op basis van deze kinderlijke interpretaties. Wanneer dit heftige gebeurtenissen zijn (en dit hoeven geen volle bak traumatische gebeurtenissen te zijn) en wij deze nog niet goed kunnen verwerken, creëren we coping strategieën. Dit zijn manieren die ons op dat moment helpen met deze gebeurtenis te kunnen dealen. Het kan zelfs zijn en dit gebeurt eigenlijk heel vaak dat jij je zelfbeeld aanpast aan jouw perceptie van wat er gebeurd is. Dit is jouw manier om je staande te houden. Op latere leeftijd kan dit een probleem vormen bij het vormen van relaties, zelfvertrouwen, etc. Dit zijn dus oude pijnen, of micro-trauma’s. Je hebt die evenementen in feite niet verwerkt of op een manier verwerkt die nu niet meer werkt in je volwassen leven. Maar je hanteert nog wel steeds deze strategie. Gelukkig is er goed nieuws! Zodra je hiertegen aanloopt kun je ermee aan de slag. Je wordt je bewust van dit tot nu toe onbewuste gedrag en dat betekent dat je hiermee aan de slag kan. Dit is een proces en niet altijd een makkelijk proces want je geest en zelfs je lichaam zullen af en toe protesteren maar dit proces zal je wel bevrijden en nieuwe deuren voor je open. Hoe kun je hiermee beginnen? Door allereerst bewust te worden van de dingen die je denkt en de dingen die je voelt. En hoe doe je dit? Door er ruimte voor te creëren. Begin bijvoorbeeld als volgt:

1. Elke dag neem je je voor om minimaal 15 minuten met jezelf te zijn, naar jezelf te luisteren.

2. Sluit je 15 minuten lang volledig af van alle externe invloeden en ga op een stoel zitten met je ogen dicht.

3. Vervolgens keer je je aandacht naar binnen door tegen jezelf te zeggen: Ik luister, ik voel. Het moeilijke is namelijk om ALLE gevoelens en emoties die komen toe te laten, om naar ALLE gedachten die door je hoofd gaan te kunnen luisteren zonder te onderdelen of erin mee te gaan. Alleen luisteren, alleen voelen. Dit is zo’n krachtige tool voor zelfliefde want in feite zeg je…..ik ben het waard om tijd voor te maken, ik ben het waard om naar te luisteren. Ik ben het ook waard!

Worstel jij met chronische stress en ben je bang dat je richting een burn-out gaat? Doe dan hier de test en krijg van mij persoonlijk feedback.

Wil jij de overige delen lezen?

Heb je de voorgaande delen gemist? Klik dan op mijn blog op de tag Sho's Story en lees alle afleveringen.